وي در ادامه گفت: نقش و حضور موثر کاهنان در اين مراسم حاکي از وجود سازمان و تشکيلاتي براي انجام اين امور است.
صالحپور اظهار کرد: نگارکند و نگارنويس \"قرباني\" بر ديواره صخره اي کوه در معبد نارسيناي کولفرح ايذه به روزگار ايلام نو عيلاميان به فاصله زماني 669-717 پيش از ميلاد گوياي بخشي از اين مراسم نيايش و مناسک است.
وي يادآور شد: مجسمه، سه مذبوحه و دو گوزن کوهي و حمل آنها براي قرباني کردن به همراهي نواختن موسيقي توسط گروه نوازندگان نشانگر اهميت اين موضوع با حضور \"کوتور\" کاهن است.
صالح پور افزود: پادشاهي محلي آياپير در اين کتيبه مهمترين سهم و جايگاه را داشته و کماندار و ساقي او نشانهاي ديگر بر اهميت و شاخصههاي مذهبي اين مراسم آييني است.
وي افزود: برهنگي پاها و وضعيت قرار گرفتن دستهاي هاني روي هم نشانه احترام آميزي است که هم اکنون نيز در مراسم مذهبي جنوب غربي ايران ديده ميشود.
صالحپور در خاتمه گفت: تأکيد و نامگذاري افراد و نوشتن نام آنها در کنار نقش تقريبا در مجالس شبيهخواني ايراني مشهود است./115
انتهای پیام/